Geschreven door: Samira Ahmed
“Wat een boek. Fenomenaal.”
Samenvatting
In een nabij toekomstscenario worden Layla Amin en haar ouders midden in de nacht gedwongen huis en haard te verlaten, om te worden weggestopt in een interneringskamp voor Amerikaanse moslims. In dit ‘modelkamp’ domineert een wrede directeur die werkelijk alles doet wat in zijn macht ligt om het kamp Mobius tot een succes te maken. Layla, daarentegen, heeft andere plannen. Samen met een divers groepje jongeren uit het kamp, haar vriendje uit haar oude woonplaats en een verrassende bondgenoot begint ze tegenkracht te bieden aan de tirannie waar de gedetineerden onder lijden. Risicovolle protestacties en de bijbehorende gevolgen schrikken Layla niet af, maar niet iedereen binnen het kamp is zo overtuigd als zij. Juist wanneer de kans op een vergeefse actie groter is dan ooit – en de gevolgen ernstiger dan ooit – moet Layla erop vertrouwen dat iedereen haar steunt. Lukt het haar uiteindelijk om de tirannie van de directeur te beëindigen en haar medegevangenen – en heel Amerika – te overtuigen van het onrecht dat hen is aangedaan?
Recensie
Wat een fenomenaal goed boek! Het bevatte elk element dat ik graag zie – geloofwaardigheid, emotie en persoonlijke ontwikkeling – wat het lezen van dit boek heel makkelijk maakte. Het verhaal speelt zich af in Amerika, in een niet-zo-verre toekomst. Het beschreven proces dat uitlegt hoe het land tot de bizarre situatie kwam waarin het nu verkeert, is zo geloofwaardig geschreven dat je begint te twijfelen of het niet echt is.
De beweegredenen en acties van de president in het boek doen je ook al gauw denken aan een bestaande president. Aan het eind van het boek, in de noot van de auteur, wijst Samira Ahmed er dan ook op dat dit verhaal helemaal niet zo fictief is. Ze deelt haar zorgen met ons over de gang van zaken in de moderne wereld en hoe het oprukkende nationalisme en fascisme elke dag weer subculturen benadeelt. Door de kant van die subculturen een stem te geven, creëert Samira Ahmed niet alleen een goed boek, maar ook nog eens een informatief en relativerend verhaal. Ik kon het boek bijna niet neerleggen, omdat ik me zo genoodzaakt voelde om dit verhaal in me op te nemen en voor mezelf te verwerken.
Door de spannende cliffhangers aan het eind van elk hoofdstuk, bleef ik maar lezen. De hoofdpersoon en haar nabije groep krijgen voldoende achtergrond en karakter, maar wat me wel stoorde, niet in grote mate, was de afwezigheid van een motief van Layla’s tegenstanders. Zo wordt er niet ingegaan op het verhaal van de moslimse toezichthouders en het verhaal van een latere bondgenoot. Bij beiden voelde het toch alsof er iets miste – iets essentieels wat het verhaal nog wat interessanter had kunnen maken.
Conclusie
Een goed boek met een diepe achterliggende boodschap. Een aanrader voor mensen die geïnteresseerd zijn in boeken met een politiek accent. Ook heel geschikt voor lezers die op zoek zijn naar een meeslepend boek waar je – hoogst waarschijnlijk – huilend mee eindigt. Maar ook hoopvol. Want Samira Ahmed begint dit boek dan misschien sober, maar ze eindigt met een hoopvol toekomstperspectief. Het enige stukje uit het boek waarvan je bidt dat het de waarheid was.
